ภารกิจพิชิตหัวใจ “คนที่เคยรัก” เริ่มต้นอีกครั้ง เมื่อ “ไทแทน” ประธานหนุ่มวัย 30 ที่เคยปากแข็งปฏิเสธความรู้สึกตัวเองจนทำให้เขาต้องเสีย “ไต้ฝุ่น” ไป
“เรารู้ว่าไต้ฝุ่นชอบเรา อย่าเสียเวลาเลย เราไม่ได้ชอบคนอย่างนาย”
คำปฏิเสธแสนไร้เยื่อใยวันนั้น สร้างรอยแผลและความเจ็บปวดที่ติดอยู่ในใจไต้ฝุ่นมาตลอด 12 ปี จนเขาอยาก “ลืม”
แต่แล้วโชคชะตาก็พาทั้งสองได้กลับมาเจอกันอีกครั้งในฐานะ เจ้านาย กับ เลขา
“ตื่นแล้วเหรอ?” เสียงนั้นทำให้เขาตกใจอีกครั้ง หัวใจเต้นรัวจนแทบจะหลุดออกจากอก ไต้ฝุ่นหันขวับไปมองต้นเสียง และภาพที่เห็นก็ยิ่งทำให้เขาตกใจหนักกว่าเดิม
ตรงหน้าคือ “แทนไท” คนที่เขาไม่ได้เจอกว่า 12 ปี ร่างสูงเดินเข้ามาใกล้ด้วยท่าทีที่ดูสบาย ๆ แต่สำหรับไต้ฝุ่น มันเหมือนฝันร้ายที่ไม่คิดว่าจะเจอในตอนเช้า
“ทะ... แทนไท? มะ... มาอยู่ที่นี่ได้ไง?”
แทนไทยักไหล่เล็กน้อยก่อนจะมองไปรอบ ๆ ห้องราวกับไม่ได้แปลกใจกับคำถามนั้น
“นี่ห้องผม”
“เชี่ย! อะไรกันเนี่ย...” ไต้ฝุ่นรีบงุดหน้าซุกลงกับผ้าห่ม พลางบ่นพึมพำกับตัวเอง “ระ... เรามาอยู่ที่นี่ได้ไง?”
“เมื่อคืนคุณเมา” แทนไทตอบด้วยน้ำเสียงเรียบง่าย
“ผมสายมากแล้ว ขอทางด้วยครับ” ไต้ฝุ่นพูดด้วยน้ำเสียงรีบร้อน ดวงตาแสดงความกังวลชัดเจน
“ขอเบอร์ติดต่อไว้ได้ไหมครับ?”
ไต้ฝุ่นถอนหายใจยาว พร้อมตอบกลับอีกฝ่ายด้วยน้ำเสียงเย็นชา
“ไม่จำเป็นมั้งครับ คงไม่มีธุระอะไรต้องมาเจอกันอีก”
ห้องสัมภาษณ์งาน
“ก๊อก ก๊อก ก๊อก”
“ผู้สมัครคนสุดท้ายค่ะคุณแทน” พนักงานเอ่ยแจ้งให้เขาทราบ ก่อนที่เขาจะพยักหน้าตอบรับ
“เชิญเข้ามาได้ครับ”
เขาก้มหน้าก้มตาดูประวัติผู้สมัครที่เหลืออยู่ในมือ แต่แล้วสายตาของเขาก็สะดุดเข้ากับชื่อและรูปถ่ายบนใบสมัคร ทำเอาแทนไทถึงกับนิ่งค้างไปชั่วขณะ หัวใจเต้นแรงขึ้นเมื่อเห็นชื่อที่คุ้นเคยสุด ๆ ก่อนที่เขาจะทันตั้งสติได้ เสียงแนะนำตัวจากอีกฝ่ายก็ดังขึ้นพอดี
“สวัสดีครับ ผมไต้ฝุ่น ธีรวิทย์…”
เสียงนั้นทำให้แทนไทรีบเงยหน้าขึ้นมองทันที เขายิ้มร่าด้วยความดีใจก่อนจะเอ่ยทักอีกฝ่าย
“บังเอิญจังนะครับ”
“คุณมาอยู่ที่นี่ได้ไง?” ไต้ฝุ่นเอ่ยถามด้วยความสงสัย ไม่คิดว่าจะบังเอิญได้เจอคนที่เขาเพิ่งเดินหนีเมื่อเช้าอีกครั้ง
“พรหมลิขิตมั้งครับ”
“อย่ามาล้อเล่นครับ ผมไม่ตลกนะ”
“ใจเย็น ๆ สิครับ มาสัมภาษณ์ไม่ใช่เหรอครับ? เชิญนั่งก่อน”
“ไม่เป็นไรครับ ผมสละสิทธิ์ไม่เข้าสัมภาษณ์”
“กลัวหวั่นไหวเหรอครับ?”
“เปล่าครับ แค่ไม่สะดวกใจ ขอตัวก่อนนะครับ”
“ว้า แย่จัง ไม่มืออาชีพเอาซะเลย” แทนไทพูดเสียงยียวน พร้อมกับยิ้มเจ้าเล่ห์ที่ชวนให้ไต้ฝุ่นหงุดหงิด แต่ก็ปฏิเสธไม่ได้ว่าคำพูดของอีกฝ่ายพูดได้เจ็บจริง ๆ
“ใครไม่มืออาชีพ”
“คุณไงครับ ทำไมแค่เจอหน้าผมแล้วต้องเดินหนีตลอด แบบนี้เขาเรียกไม่มืออาชีพนะครับ”
“คุณต้องการอะไร”
การได้กลับมาเจอกันครั้งนี้เหมือนเป็นโอกาสที่แทนไทจะจีบไต้ฝุ่นใหม่อีกครั้ง เขาฝันมาตลอดอยากอยู่ใกล้ อยากสัมผัส อยากกอด อยากหอม จนเก็บไปฝันถึงช่วงเวลาที่ได้ใกล้ชิดอีกฝ่าย
คนหนึ่งอยาก “ลืม” แต่อีกคนอยาก “รัก” เรื่องราวความรักครั้งเก่าที่กลับมาทำให้หัวใจเต้นแรงอีกครั้ง จะจบลงยังไง? มาลุ้นไปพร้อมกันใน..จีบใหม่อีกครั้ง ก็ยังเป็นคุณ
ไต้ฝุ่น:“อยากลืมคนใจร้ายแทบตาย แต่ทำไมยังมูฟออนไม่ได้”
แทนไท: “เพราะความปากแข็ง และขี้ขลาดในวันนั้น สร้างรอยแผลในใจให้เขา...แต่ครั้งนี้จะทำทุกอย่างให้ได้เขาคืนมา”
