บุพเพเล่ห์รักมาเฟีย

“อยากได้มากหรือลูกไก่”

“ถ้าไม่อยากได้ แล้วฉันจะขอจากคุณหาพระแสงอะไรเล่า”

“ฉันไม่เคยให้อะไรใครฟรีๆ ถ้าเธออยากได้ ก็ต้องยื่นข้อเสนอที่ทำให้ฉันสนใจ แล้วก็พอใจ เพราะไม่งั้นฉันก็ต้องกดสายทิ้ง...ปิดเครื่องและโยนเจ้าเครื่องนี้ลงไปในทะเลซะ จะได้ไม่มีใครโทรมากวนเราได้อีก”

“ไอ้...ไอ้มาเฟียบ้า” คนกำลังเครียดอยู่ ยังจะมาซักใบให้เรือเสียอีก มันน่านัก...น่าเอารองเท้าตบปากไอ้คนชั่วนี่จริงๆ

“หือ...ด่าฉันหรือลูกไก่ งั้นก็...”

“อย่านะ!!” รีบร้องห้ามเมื่ออันเจโล่ยกโทรศัพท์ขึ้นแล้วหันแป้นมาให้เห็นว่าเขาจะกดปิดทั้งสายและเครื่อง “เออ...ยอมก็ได้ ไอ้มาเฟียบ้า อยากได้อะไรก็บอกมา

“หืม...ไม่ใช่นะ” นิ้วยาวยกขึ้นส่ายไปมาเบาๆ “เธอต้องเป็นคนเสนอไม่ใช่หรือไง...ลูกไก่”

“ฉันไม่ใช่ผู้วิเศษนะ จะไปตรัสรู้ได้ไงล่ะว่าไอ้ผู้ชายหน้าไม่อายอย่างคุณต้องการอะไรนะ”