พระสนม...ที่ร่านรัก

*** เนื้อหาบางส่วน ***

“ทะ ท่านอ๋องจะไปแล้วหรือเพคะ”น้ำเสียงอ่อนหวานของซ่างผิน พลางขยับร่างให้ลุกขึ้นนั่ง ในขณะที่เขาใส่อาภรณ์อยู่ข้าง ๆ ก่อนที่แขนเรียวบางของหญิงสาวโอบเข้าไปที่เอวของอีกฝ่าย                                    

“ข้าต้องไปแล้ว หากมีผู้ใดมาเห็นว่าข้าอยู่กับท่านในเรือนนอน ข้าและท่านคงได้โดนเสด็จพี่ลงโทษเป็นแน่” เขากล่าวออกมาอย่างเป็นห่วงเป็นใยในชีวิตของตนและของนาง พลางกุมมือหญิงสาวด้วยความอ่อนโยน ก่อนจะเอี้ยวตัวหันไป                                                            

“วันพรุ่ง เวลาเดิมข้าจะมาหาท่านใหม่นะพระสนม ท่านแต่งอาภรณ์รอข้าได้เลย” พูดจบ เขาก็จุมพิตที่ริมฝีปากก่อนจะรีบสาวเท้าออกจากตำหนักอย่างเร่งรีบ กลัวว่าจะมีผู้ใดมาเห็นเข้า