สัญญาจ้าง ภรรยากำมะลอ

สัญญาจ้าง ภรรยากำมะลอ

เพราะสัญญาว่าจ้างฉบับนั้น ทำให้เธอถูกจับมาเป็น 'ภรรยาจอมปลอม' ของควีนแห่งอาณาจักรเงินตราของประเทศโดยไม่ได้ตั้งใจ

"ฉันไม่ควรหวังลม ๆ แล้ง ๆ กับความรักจากคนไร้หัวใจคนนั้น"

นั่นเป็นประโยคที่เธอพร่ำบอกตัวเองเสมอ ในระหว่างที่ยังอยู่ในสัญญาจ้างอันพ่วงมาด้วยข้อปฏิบัติมากมายเพื่อป้องกันตัวเองของเธอคนนั้น...แน่นอนว่าสัญญาจ้างภรรยากำมะลอที่ว่านั่น เดิมทีพราวฝันไม่รู้เรื่องและแทบจะไม่มีส่วนเกี่ยวข้องในสัญญาฉบับนั้นเลยด้วยซ้ำ- เพียงแต่ความจำเป็นในชีวิต ทำให้เธอไม่มีสิทธิแม้แต่จะอ้าปากปฏิเสธออกไป

เรื่องของเรามันเริ่มต้นจากข้อบังคับที่เธอต้องยอมจำนน- ข้อสัญญาที่ผูกมัดให้พราวฝันเข้ามาเป็นเจ้าสาวกำมะลอของทายาทตระกูลผู้มั่งคั่งทางการเงินอย่างเสียไม่ได้นั้น กลับเปลี่ยนแปลงชีวิตและหัวใจของเธอไปตลอดกาล

"จำข้อบังคับที่เธอควรทำให้ขึ้นใจ และอย่าตกหลุมรักฉันเป็นอันขาด"

นั่นคือสิ่งที่คนมีอำนาจมักย้ำเตือนเธอเสมอนับตั้งแต่ที่เราเจอกัน...ชั่วจังหวะหนึ่งนั้นในห้วงความคิด เธอแอบดีใจไม่น้อยที่ผู้ว่าจ้างของเธอเป็นทายาทคนน้องซึ่งเป็นผู้หญิง ไม่ใช่เจ้าของอาณาจักรทางการเงินอย่างคนพี่ที่เป็นผู้ชาย ทว่าความรู้สึกนั้นก็อยู่ได้เพียงไม่นานเมื่อพราวฝันสัมผัสได้ว่าเธอคิดผิดในทันทีที่เธอได้พบหน้า หนึ่งตะวัน หญิงสาวที่เธอต้องแต่งงานด้วย

เธอคนนั้นที่เคยวาดหวังเอาไว้ว่าคงจะแสนดี กลับเต็มไปด้วยอำนาจล้นมือและจิตใจที่ไร้ความปรานี...เป็นดั่งราชินีที่สามารถชี้เป็นชี้ตายใครก็ตามที่เข้าใกล้อย่างไม่คิดลังเล

อาทิตย์ที่สว่างจ้าดวงนั้น...

พร้อมแผดเผาทุกคนที่เข้าใกล้อย่างไม่ละเว้น...

"ถ้าแกยังอยากเรียกฉันว่าพี่ ก็รีบแต่งงานซะ- แกจะต้องแต่งงาน...ไม่ว่าจะแต่งกับผู้ชายหรือผู้หญิงฉันก็ไม่ว่า"

"ไม่ค่ะ...หนึ่งบอกแล้วไงว่าหนึ่งไม่แต่ง"

"ถ้าแกจะยืนยันแบบนั้นก็ไม่เป็นไร"

"..."

หนึ่งตะวันยอมรับกับตัวเองได้อย่างชัดเจนว่าเธอกำลังกลัว- ไม่มีครั้งไหนในชีวิตที่จังหวะหัวใจของเธอจะเต้นโครมครามไปด้วยความกลัวได้ชัดเจนเท่ากับครั้งนี้แล้ว เพราะนี่เป็นคำสั่งครั้งแรกในชีวิตที่พี่ชายของเธอ...เอาจริงกับเรื่องไร้สาระพรรค์นี้

"เพราะฉันมีคนในใจให้แกแล้ว...รับรองว่าแกดิ้นไม่หลุดแน่"

พี่ชายที่แสนดีกำลังบังคับให้เธอแต่งงาน...

ทั้งที่รู้ว่าเธอเกลียดการเข้าใกล้กับมนุษย์ทุกคนบนโลกมากแค่ไหน...