สิ่งที่ทำให้เจ็บปวดขนาดนี้คงมีแค่ความรัก
หลงมังกรเป็นลูกชายคนโตของครอบครัว เป็นทายาทของตระกูล เป็นชายหน้าตาดีและร่ำรวย แต่มันไม่ได้ช่วยให้เขานั้นสมหวังในเรื่องของความรัก
หลงมังกรวิ่งตามรักแรกของเขามาตั้งแต่เด็ก เขามีทุกอย่างที่ผู้ชายสมบูรณ์แบบพึงมี และอีกเพียงนิดเขาก็จะได้สมหวังกับรักที่รอคอยมาเนิ่นนานแล้ว หากแต่ตอนจบของความรักกลับไม่ใช่การครองรักกันอย่างที่เขานั้นคาดหวังเอาไว้
หลงมังกรเป็นเหมือนพระรองในนิยายรักที่สุดท้ายแล้วเขานั้นก็ไม่ได้ถูกรักอย่างที่หวังเอาไว้ เขาเป็นที่พักพิง เป็นฝ่ายที่รอคอย เป็นฝ่ายที่วิ่งตามความรักเหมือนหมาตัวหนึ่ง เขาเป็นแค่นั้นในสายตาของคนที่ตัวเองรัก และสุดท้ายคือเขาเป็นคนที่ถูกทิ้ง
"เป็นหมาของฉันสิ มองมาแค่ฉัน ทำแค่ที่ฉันต้องการ แล้วฉันจะให้สิ่งที่นายต้องการ"
"..."
"เทิดทูนฉันเหมือนฉันเป็นเจ้าของชีวิต..."
ไม้ เด็กหนุ่มวัยสิบเก้าปีที่เพิ่งออกมาจากคุกด้วยข้อหาฆ่าคนตาย
ไม้ก็เป็นแค่เด็กคนหนึ่งที่ชีวิตนี้ไม่มีอะไรดีเลยสักอย่าง เขาเรียนไม่จบ ถูกจับเพราะฆ่าพ่อตัวเองตาย พอออกมาจากคุกก็หางานทำไม่ได้ ชีวิตที่แสนบัดซบของเขาถูกยื่นข้อเสนอให้ไปเป็นหมาของคนรวย หลงมังกรยินดีให้ชีวิตที่ดีขึ้นแก่เขา แลกกับเขาต้องไปเป็นหมาเชื่องๆของอีกฝ่าย
"ผมไม่ทำ"
"..."
"คุณขาดความรักหรือไงถึงได้เรียกร้องอะไรแบบนี้"
"ก็คงงั้น ฉันคงขาดความรักอย่างที่นายว่า ฉันแค่อยากรู้น่ะ..."
"..."
"อยากรู้ว่าการถูกเทิดทูนมันเป็นยังไง"
หลงมังกรที่เทิดทูนความรัก หลงมังกรที่วิ่งตามความรักที่ไม่ใช่ของตนเองเหมือนหมาตัวหนึ่งแต่ก็ไม่อาจได้ครอบครองมันเหมือนอย่างที่ต้องการ เขาแค่อยากรู้ว่าความรู้สึกที่ถูกเทิดทูนมันเป็นอย่างไร
"ฉันมีเงิน และอาหารหมาที่ฉันให้นายได้มันก็ดีกว่าอาหารเหลือที่นายกินอยู่ทุกวันนี้"
"..."
"เป็นหมาที่เจ้าของใส่ใจ นายไม่อยากลองดูเหรอ"
"คุณเป็นโรคจิตสินะ"
ไม้เอ่ยพูดออกไปด้วยความโกรธ แม้ว่าชีวิตของเขาจะบัดซบแค่ไหน แต่มันก็ยังเป็นของเขา แล้วอีกฝ่ายกล้าดีอย่างไรถึงได้มาขอซื้อมันไปแบบนี้ ทั้งที่เขาก็มีแค่ชีวิตนี้ที่เป็นของตนเอง
