อวลกลิ่นอินถวา

อารัมภบท

"ลองนุ่งดูเถิด หากนุ่งไม่ได้ข้าจักเปลี่ยนเป็นผืนอื่น นี่ก็ดึกมากแล้ว"

"ขุนท่านจักดูบ่าวนุ่งผ้ากงนี้หรือ จักมิตกใจปลาช่อนนาตัวเขื่องของบ่าวหรือขอรับ"

"ปลาช่อนนากระไรของเอ็ง มิใช่ว่าเป็นปลาซิวแก้วหรอกรึ รีบนุ่งโจงเกี้ยวผ้าเข้าเถิด ทำดี ๆ เสียด้วยเล่า หากเคียนไม่ดี โจงหลุดกลางงานขึ้นมาได้ขายขี้หน้าคนทั้งบางเป็นแน่"

ปลาซิวแก้วอย่างนั้นรึ?

เจ้าอินถึงกับก้มมองสมบัติประจำกายทันทีเลยทีเดียว ริมฝีปากอิ่มขมุบขมิบเข้าหากัน ตอนนี้เจ้าอินตัวน้อยเป็นปลาลูกคอกต่างหาก วันหน้ามันจักเติบโตขึ้นมาเป็นปลาช่อนอ้วนพีอุดมสมบูรณ์อย่างแน่นอน หาใช่ปลาซิวแก้วอย่างที่ขุนท่านปรามาสไม่!