เพียงกลิ่นซ่านกมล (Omegaverse)

ผมย้ายบ้านมาอยู่ข้าง ๆ คฤหาสน์หลังใหญ่
อะไรๆ ก็ดี ถ้าไม่เพราะเจ้าของคฤหาสน์หลังนั้นมักจะแอบดูผมอยู่บ่อยๆ
.
วันแรกที่รู้จักเขา
เขายืนอยู่บนชั้นสองของระเบียงคฤหาสน์
แอบมองดูผมอยู่
ประโยคแรกที่เอ่ยทักทายผมคือ
“ข้ามมาสิ”
“มาดื่มชาสักแก้ว”
“ผมอยากได้กลิ่นคุณชัดๆ สักหน่อย”
.
.

อีกหลายวันต่อมา

“กลิ่นคุณฟุ้งไปหมดแล้ว” เขากระซิบเสียงพร่า ดวงตาทั้งสองจดจ้องริมฝีปากของผมอย่างไม่ละสายตา ดวงตาของเขาวาววามวิบวับ ราวกับอยากจะกลืนกินผมเสียเต็มประดา