เมื่อท่านพยัคฆ์ขาวถึงคราวหาคู่

แต่ไหนแต่ไร 'ไป๋หู่' ขยันขันแข็งปกปักรักษาผืนพนามาชั่วชีวิต ทว่าวันหนึ่งกลับถูกกล่าวโทษว่าบกพร่องต่อหน้าที่เพียงเพราะมิอาจมอบทายาทสัตว์พิทักษ์ให้แก่เทพบรรพตได้

"ท่านเทพขอรับ ข้ายังอยู่ได้อีกหลายร้อยปี มิรีบตายจากไปไหน ท่านมิต้องเป็นกังวลหรอกหนา"

"ไม่รู้แหละ! หากเจ้ามิมีคู่ครองก่อนเหมันต์มาเยือน ข้าจะปลดเจ้าออกจากตำแหน่งเสีย!"

เมื่อเทพแห่งคีรีเอ่ยปากลั่นวาจาเช่นนั้น ขาลหนุ่มจึงจำต้องก้มหน้ายอมรับชะตากรรม สรรหาภรรยาสักคนให้ได้ก่อนลมหนาวพัดผ่าน

และที่ปรึกษาคนสำคัญของเขาจะเป็นใครไปไม่ได้นอกจากมัจฉาสาวผู้คุ้นเคย กระนั้นเพียงแค่พูดคุยกันไม่กี่ประโยค นางกลับลั่นวาจาเสียดแทงหัวใจผู้ฟังเสียอย่างนั้น

"เจ้าครองตนเป็นโสดมาเนิ่นนาน มิใช่ว่าส่วนนั้นใช้การไม่ได้แล้วหรอกหรือ"

ชิชะ! เรื่องในร่มผ้าของเขา นางจะรู้ดีกว่าเจ้าตัวได้เช่นไร!