ชื่อของเธอคือ... / Her Name Is / 그녀 이름은

.

“ฉันได้รับฟังเรื่องราวของผู้หญิงกว่าหกสิบคน ตั้งแต่วัยรุ่นอายุสิบเก้าปีไปจนถึงคุณยายวัยหกสิบปี ฉันเริ่มต้นเขียนนิยายเรื่องนี้จากเสียงเหล่านั้น ฉันขอขอบคุณจากใจจริง แม้จะเต็มไปด้วยใบหน้าแดงก่ำ น้ำเสียงที่ขาดห้วงอยู่เรื่อยๆ แต่ฉันจะไม่ลืมเลือนเลยว่า ที่สุดแล้วน้ำตาของพวกเธอก็ไม่หลั่งออกมาแม้แต่หยดเดียว…
.
“ถึงแม้ว่าตอนได้รับฟังนั้นฉันทั้งเพลิดเพลิน เศร้าใจ และทุกข์ทนกว่าตอนนำมาเขียนอย่างมาก สิ่งที่น่าประทับใจคือผู้หญิงมากมายเริ่มต้นเรื่องราวอย่างเรียบเฉยว่า ‘ไม่มีเรื่องอะไรเป็นพิเศษ’, ‘เรื่องที่ฉันเผชิญมันไม่ได้แปลกใหม่’ แม้จะเป็นเรื่องราวที่เกิดขึ้นโดยปกติ แต่แน่นอนว่ามันพิเศษและในแต่ละครั้งก็ยังมีเรื่องราวที่ต้องใช้ความกล้าหาญ การเตรียมใจ การต่อสู้ที่หาได้ยาก และแม้ไม่ถึงขนาดนั้นแต่ก็ยังคงเป็นเรื่องราวที่มีความหมายในตัวมันเอง…
“ฉันเชื่อว่าเมื่อคุณเปิดหนังสือออก เรื่องราวของพวกคุณเองก็จะได้เริ่มต้นขึ้นเช่นกัน”
.
(จากคำนำผู้เขียน “โชนัมจู”)

.

โชนัมจู เขียน

นิภารัตน์ รุ่งรังษี แปล

.