ยอดฮูหยินของท่านแม่ทัพผู้หวนคืน

ความเจ็บปวดหลังให้กำเนิดบุตร ส่งผลให้เจียฮุ่ยเหมยสลบไสลไปถึงสามวันสามคืนเต็มๆ ฟื้นขึ้นมาอีกทีเห็นเจ้าก้อนแป้งสองก้อนมองนางตาใส ส่งเสียงร้องอ้อแอ้ราวกับตัดพ้อว่ามารดาปล่อยให้พวกเขารอนาน

จากที่เพลียอยู่แล้วต้องมีอันตกใจซ้ำอีก! จำอะไรก็ไม่ได้!! อยู่ดีๆ ก็มีลูกเป็นเด็กแฝดสองก้อนยิ้มแย้มแข็งแรงให้อีก!!! ไหนเลยบ่าวเพียงคนเดียวยังบอกอีกว่านางถูกสามีทอดทิ้งให้อยู่ในเรือนซอมซ่อ มีความโชคร้ายอะไรอีกหรือไม่ที่เจียฮุ่ยเหมยผู้นี้จำไม่ได้!?!

คิดไปคิดมาก็ปวดหัว ไม่มีผัวดูแลก็ช่าง! อย่างไรเจ้าซาลาเปาสองก้อนต้องไม่อดตาย นางจะดูแลพวกเขาเอง ว่าแล้วตอนนี้...

.

.

.

"ช่วยหาผักกาดหวานๆ ต้มเป็นน้ำแกงให้ข้ากินได้หรือไม่? ข้าหิวววววว!"