ร้านสารพัดนึก

ฟ้าดินกำหนด วาสนาให้พานพบ
รอยยิ้ม น้ำตา และความรักที่ยิ่งใหญ่

"ข้าไม่ได้รำคาญท่านหรอกนะ"
หลิงหลงเอนร่างพิงองค์ชายตั๋วลู่จากด้านหลัง
ตอนนี้หลิงหลงในร่างของเด็กอายุ14
สูงเกือบถึงบ่าขององค์ชายตั๋วลู่แล้ว
คนพี่เมื่อน้องมาอ้อนก็ใจอ่อนยวบ

"ข้ารักเจ้ามากขึ้นทุกวัน และหวังให้เจ้ารักข้าบ้าง ข้าขอเพียงแค่นี้จะได้ไหม" องค์ชายตั๋วลู่พูดเสียงพร่า สะท้อนอารมณ์ปั่นป่วนในใจ

"ข้ายังเด็กอยู่ หัวงูู" หลิงหลงกระทืบเท้าวิ่งออกไปจากห้อง
แม้บอกตัวเองว่าง้อองค์ชายตั๋วลู่เพราะต้องการทาส
แต่ได้ฟังแบบนี้ก็อดหน้าร้อนมิได้
องค์ชายตั๋วลู่เห็นน้องหนีไปดังนั้นก็ทราบว่าที่ทำมามิสูญเปล่า
จึงเดินตามไปอย่างอารมณ์ดี