สวรรค์ชั้นหก นรกชั้นเก้า

ภายในห้องมืดสลัว มีเพียงแสงไฟฟ้าดวงเล็กคล้ายเปลวเทียนส่องแสงกะพริบริบหรี่ เธอถูกให้นั่งคอยในห้องนี้นานนับชั่วโมง
ชุดที่เธอสวมอยู่นั้นไม่อาจปกปิดสิ่งใดได้ ถุงน่องสีดำตาข่ายยาวถึงต้นขาอ่อน กางเกงในลูกไม้สีดำ มีช่องแหวกออกตรงเนินสามเหลี่ยมของหญิงสาว มีสายพาดผ่านร้อยมุกเม็ดโตไว้กึ่งกลางตรงกับตำแหน่งตุ่มไตสาวพอดิบพอดี ส่วนช่วงบนของร่างบางนั้นมีเพียงผ้าสีดำที่คาดรัดอกไปมาขับเน้นอกอวบให้ตั้งเด่นขึ้นจนน่าดูด
มาลีนั่งรอบนเตียงทั้งตื่นเต้นทั้งกลัว สถานที่แห่งนี้ น้ามาลัยเรียกว่า “นรกแดนเก้า” ที่ที่สำหรับควีนออฟเดอะเฮลล์ ปากบางเม้มสนิท แต่ในอกกับมีเสียงหัวใจเต้นโครมคราม พร้อมกับคำถามในหัวซ้ำ ๆ เธอคิดถูกใช่ไหม ที่เลือกทางเดินนี้
และก่อนที่หล่อนจะขวัญหนีดีฝ่อไปมากกว่านี้ เสียงคลายล็อกประตูก็ลั่นขึ้น มาลีจึงรีบดึงผ้าห่มคลุมตัวเอาไว้ แสงจากภายในห้องพอที่จะส่องให้เห็นว่า เจ้ดาพาผู้ชายร่างสูงใหญ่เข้ามาด้วย

“นั่นไง กระต่ายน้อยของท่านในคืนนี้ หวังว่าท่านจะมีความสุขกับการขย้ำเยื่อทั้งคืน”
เสียงเย็นเฉียบของเจ้ดาเสียดแทงเข้าไปในความรู้สึกสาวน้อยบนในยิ่งสั่นระริกยิ่งขึ้น อยากจะวิ่งหนีก็ทำไม่ได้ เพราะความกตัญญูมันมัดแขนขาเธอเอาไว้

“ช่างเป็นลูกกระต่ายน้อย ๆ ที่ตื่นตกใจง่ายเสียยิ่งกระไร ฮ่า ๆ”
ชายหนุ่มร่างสูงใหญ่หัวเราะลั่นห้องอย่างชอบใจ เขาย่างสามขุมเข้าใกล้รางบนเตียงมากขึ้น มากขึ้น พร้อมกับถอดเสื้อผ้าของเขาออกทีละชิ้น ทีละชิ้น

เมื่อสตรีผู้นำทางเห็นว่าเกมการไล่ล่าภายในห้องกำลังจะเริ่มขึ้นแล้ว เธอจึงออกไปจากห้องพร้อมปิดประตูอย่างมิดชิด ไม่ให้เสียงกรีดร้องใด ๆ เล็ดลอดออกมาได้ !!!