“ปูนตกลงใจคบกับเขาตั้งแต่เมื่อไหร่? ถ้าปูนคบกับเขา ทำไมปูนไม่บอกพี่ตั้งแต่แรก? พี่จะได้ไม่ต้องเป็นไอ้หน้าโง่อย่างนี้ ! ” ดาวินพูดน้ำเสียงร้าวราน ปรกติเขาเป็นคนอารมณ์ดี ไม่แยแสเรื่องราวใด ๆ มากนัก อกหักก็ใช่ว่าจะไม่เคย แต่ครั้งนี้เขารู้สึกเจ็บกว่าครั้งไหน ๆ เพราะเขารู้แน่ว่าเธอก็มีใจให้กับเขาอยู่บ้าง ติดแต่ตรงตอนนี้รักแรกของเธอดันมารับรักเสียดื้อ ๆ มันทำให้เขารู้สึกเหมือนเขาโดนกลั่นแกล้ง หลอกให้ขึ้นไปอยู่บนที่สูงแล้วผลักลงมา
“ปูนก็เพิ่งรู้วันนี้แหละค่ะว่าปูนคบเขา ปูนยังงง ๆ อยู่ แต่ถ้าถามว่าดีใจไหม ปูนก็ดีใจ ปูนแอบรักเขามาเป็นสิบปีนะคะ พี่วินจะไม่ให้ปูนตรวจตราดูหัวใจตัวเองให้ดีเลยหรือ? ปูนเพิ่งรู้จักกับพี่วินได้ไม่ถึงเดือนเลยนะ พี่วินให้เวลาปูนคิดหน่อยได้ไหม?” หญิงสาวเปลี่ยนสรรพนามแทนตัวเองและตัวเขา หวังปลอบประโลมให้ชายหนุ่มรู้สึกดีขึ้นบ้าง
“แค่พี่เห็นปูนยิ้มกับคำพูดของเขาพี่ก็รู้แล้วว่าพี่ไม่มีสิทธิ์...” ดาวินอยากพูดต่ออีก แต่ตอนนี้เหมือนมีก้อนอะไรสักอย่างขึ้นมาจุกอยู่ที่คอ ทำให้ไม่สามารถพูดออกมาได้
ปุษยะได้ยินชายหนุ่มพูดเสียงสั่น หัวใจดวงน้อย ๆ ก็รู้สึกเจ็บเช่นกัน หรือเธอจะรักเขาเข้าแล้ว? แต่เวลาแค่เพียงครึ่งเดือนมันสั้นมากกับการบอกว่ารักใครสักคน เธอรู้สึกสับสนระหว่างรักที่มีมาเนิ่นนาน กับรักที่เพิ่งก่อตัว... และไม่แน่มันอาจจะไม่ใช่ความรัก มันอาจเป็นเพียงความสบายใจที่ได้พูดคุย ความถวิลหาเมื่อไม่ได้เจอหน้า ความร้อนรุ่มเมื่อรู้ว่าเขาเจ็บปวด... เหมือนตอนนี้
---------------------------------------------
เรื่องราวความรักที่เหมือนพิษของผึ้งร้าย ความรัก ความแค้นของหนุ่มสาววัยเร่าร้อนจะพาเรื่องราวไปจบที่ตรงไหนกัน?
เรื่องนี้เป็นคล้าย ๆ ภาคต่อของ So Into You หลงรสรัก นะคะ ใครยังไม่เคยอ่านหลงรสรักก็ลองไปโหลดตัวอย่างมาอ่านดูได้นะคะ แต่ถึงไม่ได้อ่านก็อ่านเรื่องนี้รู้เรื่องค่ะ ไม่มีปัญหา
