ยามใดละลองหิมะโปรยปรายเหนืออาสนวิหารอัสสัมชัญ...
...คำอธิษฐานของผู้มีหัวใจอันมั่นคงจักเป็นจริง...
การมีสองนักเรียนแลกเปลี่ยนสุดฮอตจากญี่ปุ่นมาร่วมชั้นเรียน ทำให้ชะตาหัวใจของใครหลายคนไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป จิอากิและมาโคโตะหวังแค่อยากค้นหาคำตอบบางอย่างให้ชีวิต แต่อะไรกันแน่ที่รอพวกเขาอยู่...ท่ามกลางความป่วนอลเวงของหนึ่งโรงเรียนชายล้วน และสองโรงเรียนหญิงล้วนที่ฟ้าบันดาลให้มาตั้งอยู่ติดกัน ณ โบสถ์คาทอลิกที่สวยที่สุดในประเทศไทย
บนเส้นทางที่ต่างเพิ่งแรกก้าวตามความฝัน ทว่าคำตอบของหัวใจกลับยากยิ่งกว่า ก็เรื่องแบบนี้สั่งกันไม่ได้ ใครโดนตกก่อนคงไม่สำคัญ แต่ถ้าเราต่างโดนตกพร้อมๆ กัน แล้วจะเอายังไง หรือต้องรอหิมะตกหน้าโบสถ์ก่อน...เธอถึงยอมเปิดใจ?
“อย่าแหย่ดิ” ยุ้ยค้อน ทำเสียงเง้างอด “บอกละไงว่าพูดไปยังงั้นเอง”
“งั้นเราเป็นแฟนกันนะ”
ฮะ! แล้วไอ้เรื่องนั้นกับเรื่องนี้มันเกี่ยวกันตรงไหนยะ!
สาวกระโปรงน้ำเงินยังยืนหน้าเหวออึ้งค้างอยู่อย่างนั้น เป็นอาการที่ทำให้หนุ่มกางเกงน้ำเงินรู้สึกมีกำลังใจขึ้นมาอีกโข
“สรุปว่าโอเคใช่มั้ย”
“บะ...บ้า! อย่ามาพูดเล่นงี้นะ!”
“ใครพูดเล่น บอกตั้งกี่ที่แล้วว่าจะจีบเธอคนเดียว”
“ทีเดียวเองป่ะ อย่ามาขี้ตู่”
หลุดปากไปแล้ว คนพูดก็แทบอยากวิ่งเอาหัวไปโขกเสาโบสถ์ตาย
กรี๊ด...อีบ้า! นี่แกพูดอะไร! พูดออกไปแบบนั้นได้ยังไงฮะ!
“งั้นพูดใหม่ อยากฟังอีกกี่ทีก็ได้ จะจีบยุ้ยคนเดียว เป็นแฟนกันนะ”