ตะกร้าว่าง
"เราน่ารัก...จนความอดทนของพี่ใกล้จะหมดลงแล้วนะ"โรมบอกเด็กสาวออกไปตามตรง สายตาคมไล่มองความสวยไร้ที่ติของเธอ คาร่าเป็นเด็กที่มีเครื่องหน้าสวยหวานและมันตราตรึงอยู่ในหัวใจของเขามาตลอด"อยู่กับคาร่าต้องใช้ความอดทนด้วยเหรอคะ"คนตัวเล็กยู่ปากขึ้นเล็กน้อย จู่ๆ ความน้อยเนื้อต่ำใจก็แล่นขึ้นมาจุกอยู่ในอก เธอรู้ว่าเธอเป็น เด็กดื้อ ในสายตาของเขาแต่ตอนนี้เธอไม่อยากให้เขามองว่าเธอเป็นเด็กอีกแล้วเธออยากให้เขามองเธอในฐานะผู้หญิงคนหนึ่ง"ใช้สิครับ...ใช้มากๆ เลยด้วย""ไม่อดทนได้มั้ยคะ"เธอถามพลางช้อนสายตาขึ้นมองเขาอย่างออดอ้อน ใบหน้าหวานยังคงอิงซบอยู่บนฝ่ามือของเขาและมือเล็กของเธอก็ยังคงจับไว้อย่างหวงแหน"คาร่าไม่อยากให้คุณโรมใช้ความอดทนอยู่กับคาร่า"มาเฟียหนุ่มขมวดคิ้วเล็กน้อย สังเกตความผิดปกติของเด็กสาวตรงหน้าหรืออาจจะเป็นเพราะความเมาจึงทำให้เธองอแงใส่เขากว่าปกติ"คาร่า...เป็นอะไรครับ"ถามพลางยกมืออีกข้างลูบศีรษะของเธอก่อนมือหนาจะชะงักเมื่อได้รับคำตอบกลับมา"คาร่าไม่อยากให้คุณโรมไปเป็นของคนอื่น"ปากเล็กเชิดขึ้นเล็กน้อยบวกกับประโยคเอาแต่ใจที่เธอพูดออกมาด้วยน้ำเสียงจริงจังทำให้หัวใจของมาเฟียหนุ่มกระตุกและเต้นผิดจังหวะไปทันทีมาเฟียหนุ่มนึกย้อนไปถึงเหตุการณ์ในงานเลี้ยงรับตำแหน่งใหม่ของแฟรงค์เมื่อวันก่อน เธอคงจะจำมาจากประโยคกำกวมของแฟรงค์และคิดไปว่าเขาจะแต่งงานกับจูเลียถึงได้แสดงท่าทางหวงเขาแบบนี้เมื่อคิดมาถึงตรงนี้ก็ทำให้ใบหน้าหล่อเหลาระบายยิ้มออกมาอัตโนมัติ การที่เธอหวงเขาแปลว่าเธอกำลังมีความรู้สึกที่ตรงกับความรู้สึกของเขา"งั้นก็ทำให้พี่ตกเป็นของคาร่าสิครับ"
คุกกี้ช่วยให้เราสามารถให้บริการจากเราได้ คุณควรยินยอมเปิดใช้งานคุกกี้