ตะกร้าว่าง
‘เขา’ ชวนปลูกดอกไม้ ในขณะที่ความสัมพันธ์กำลังสั่นคลอน ส่วน ‘เขา’ เข้ามาดูแลดอกไม้ ในขณะที่ความสัมพันธ์ยังไม่ชัดเจน คนหนึ่งเป็นดั่งเมล็ดพันธุ์ ส่วนอีกคนเปรียบดั่งน้ำและปุ๋ย จนวันที่ดอกไม้เติบโตและเบ่งบาน ใครสมควรที่จะเป็นเจ้าของดอกไม้พวกนั้นกันแน่... -------------------------------------- “คุณเกื้อ...” “ครับ” “คุณว่าต้นไม้พวกนี้จะตายไหม” เทมส์กำลังหมายถึงต้นไม้ที่เขากับซันช่วยกันปลูก ต้นทานตะวันและอื่นๆ ที่มันกำลังจะตาย ต้นไม้พวกนั้นที่การันต์เอ่ยปากว่าจะช่วยฟื้นฟู “ไม่ตายหรอกครับ ผมจะช่วยนะ” “แล้ว...” เทมส์พูดอีกครั้ง “คุณว่าผมจะตายไหม” คำถามนั้นทำให้การันต์พูดไม่ออก เทมส์ในตอนนี้ดูเปราะบางกว่าต้นไม้ที่กำลังเหี่ยวเฉาเสียอีก “ถ้าพืชคายน้ำตอนกลางคืน ผมก็คงคายน้ำตาตอนกลางคืนเหมือนกัน” “แต่พอเช้าวันใหม่ พืชก็จะสังเคราะห์แสงในตอนกลางวัน แล้วมันก็จะเติบโตขึ้นอีกครั้งนะ” การันต์บอกเขาด้วยน้ำเสียงอบอุ่น “ผมจะอยู่ถึงพรุ่งนี้ที่เป็นตอนกลางวันไหมอะ” “เรื่องนั้นน่ะ” “...” “ผมคิดว่าผมก็ช่วยคุณได้เหมือนกัน”
คุกกี้ช่วยให้เราสามารถให้บริการจากเราได้ คุณควรยินยอมเปิดใช้งานคุกกี้